Το πλοίο για την Παλαιστίνη

ΥΠΕΡ ΠΛΕΟΝΤΩΝ και ΠΕΙΝΩΝΤΩΝ
Δεν ξέρω τι σχέση μπορεί να έχει
ο κ.ΚΡΑΝΑΚΗΣ με το σινεμά , αλλά οι απόψεις του
για την τελευταία ταινία του Κούνδουρου,είναι ενδιαφέρουσες κι αυτό γιατί
εκφράζουν το εικαστικό σινεμά που ο Κούνδουρος είχε φανατικά υπηρετίσει. .
Η νεαρή τέχνη του κινηματογράφου,
ως  βρεφική κινούμενη εικόνα που ήταν, πήρε
δάνεια από τις εικαστικές τέχνες και το θέατρο.τις πιο κοντινές της τέχνες για
να σταθεί στα πόδια της. Ο κινηματογράφος όμως είναι αυτοδύναμη τέχνη που έχει τα
δικά της εκφραστικά μέσα.Δεν είναι ούτε ζωγραφική , ούτε λόγος , είναι ΖΩΣΑ καταγραφή
του χρόνου εν ροή και όχι όμορφες ζωγραφιές που πλαστογραφούν την αλήθεια στο όνομα
όποιας αισθητικής, χαϊδευοντας χαϊδεύοντας τις αισθήσεις τις κάθε αισθησεις αποτελεσματικά,
και αποχαυνωτικά.
ΤΟ ΣΙΝΕΜΑ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΗΔΟΝΗ ΑΛΛΑ
ΟΔΥΝΗ
Ο Κούνδουρος, σε μια ζωή μεγάλου
μήκους, ήταν ο πατριάρχης του εικαστικού κινηματογράφου , άριστος ζωγράφος ο ίδιος,
γνώριζε καλά τη ζωγραφική από μέσα- τάσεις, σχολές, δημιουργούς, τεχνικές,είχε γερή
παιδεία για κάτι τέτοιο,  ήξερε να ζωγραφίζει,
ήξερε και γράμματα Ελληνικά γερά γράμματα, είχε και μια παρέα που σημάδεψε
μετακατοχικά τον καθημαγμένο τόπο μας , μπορούσε να γυρίσει μια πολύ ωραία ταινία
και το έκανε πολλές φορές,τραβόντας την ομορφιά μέχρι την ποίηση- μικρές
Αφροδίτες-  όλες οι ταινίες του μπορούσαν
να είχαν θέση σε πινακοθήκες.
Η  τελευταία ταινία του όμως δεν είναι διασκεδαστική,ούτε
εικαστική.είναι σαν αγριο ποίημα του Γκόρπα. Μετά την προβολή της κανένας δεν θα
πάει να φάει χωρίς γκράπα στο στομάχι, οι πεινασμένοι δίπλα σκαλίζουν τα σκουπίδια        κλαψουρίζουντας μ΄αδύναμη φωνή το κατοχικό Πεινάω..
Αυτό που δεν έχει σήμερα ο διπλανός
μας είναι η δουλειά το ψωμί, το κουράγιο κι όχι τα φρου –φρου, τα gourmet τα λουλουδάκια.
Το πρόβλημα μας τώρα δεν είναι
ταινίες που μας διασκεδάζουν, όπως οι Τούρκικες- που αναφέρεις ως καλός μελετητής
τους, -για  να ξεχνάμε το χάλι μας με πλαστικά
ζαχαρωτά, σερμπέτια, τροφαντά χανουμάκια και μαστούρα. Φτάνει!  Όχι άλλα κακά, μάμ,τουρκο του- βού,πρέζα και νάνι.  Το ήρεμο χορτάτο νάνι τελείωσε πάει –έξω στους
δρόμους οι γαβριάδες της γής ακονίζουν τα μαχαίρια , ζητάνε ψωμί όχι πεντεσπάνι,
θέλουνε και το τροφαντό κωλαράκι της Μαρίας Αντουανέτας για κολατσιό.
«Κάλιο με τους πεινασμένους νάσαι,
παρά τους πεινασμένους να φοβάσαι», είπε ο ΜΠΡΕΧΤ..
Όχι αλλα  τουτού,
αρώματα, Τουρκοτουβού και πλαστική δανεική ψευτο -ευτυχία ,
 ΤΩΡΑ. πεινάμε για ψωμί κι αλήθεια, για όραμα! είμαστε
βαθειά μέσα στον οχετό χωμένοι μέχρι το λαιμό στα σκατά   που παράγουμε και  καταναλώνουμε καυγαδίζοντας ποιός θα φάει τα περισσότερα
.Χάσαμε την ανάσα μας την ανθρωπιά μας
 -Εχεις δίκιο κ. Κρανάκη ο Κούνδουρος αυτά τα σκατά
κινηματογράφισε και τα κινηματογράφισε σαν σκατά χωρίς φίκια μεταξωτές κορδέλες
και νεοκλασικούρες.ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.